Werelderfgoedfoto's

Het Vlaams Begijnhof van Diest en twaalf andere Vlaamse begijnhoven in België vormen samen een Werelderfgoed van UNESCO. Het Vlaams Begijnhof van Diest is een goed bewaard gebleven stadsbegijnhof. Het Begijnhof van Diest werd gesticht in 1253. Een barokke poort uit 1671 is de ingang naar het begijnhof. Het Vlaams Begijnhof van Diest ligt rond de St. Catharinakerk, ze zijn beiden gewijd aan de Heilige Catharina. De begijnenhuizen rond de kerk dateren voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw. In het Begijnhof van Diest staat een authentieke taveerne uit 1618. In de Vlaamse begijnhoven wonen nu geen begijnen meer, de nog bestaande begijnhoven kregen een andere bestemming. Dertien Vlaamse Begijnhoven werden in 1998 ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Flemish Béguinages. Deze dertien Vlaamse begijnhoven vormen samen een Werelderfgoed van UNESCO. Enkele van deze Vlaamse Begijnhoven zijn het Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren en het Begijnhof Sint Truiden.

www.werelderfgoedfotos.nl   © Copyright   World Heritage Photos

➔

➔

1. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Boven de barokke hoofdpoort uit 1671 staat een Mariabeeld in een nis, gedecoreerd met zuilen omringd door beeldhouwwerk van bloemslingers en engelenkopjes. De decoraties waren bedoeld om het geloof van het volk te versterken. Het Begijnhof van Diest is van de stad gescheiden door een stenen muur, twee barokke poorten geven toegang tot het begijnhof. Het Vlaams Begijnhof van Diest maakt deel uit van het Werelderfgoed van UNESCO: Flemish Béguinages.

2. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Begijnen waren vrouwen die hun leven aan God wijdden, ze trokken zich niet uit de wereld terug, maar leidden wel een religieus bestaan, ze woonden in de besloten gemeenschap van een begijnhof. Begijnen legden wel een tijdelijke belofte van gehoorzaamheid en kuisheid af, maar geen eeuwige kloostergelofte, begijnen konden altijd weer terugkeren naar de wereld. Begijnen leefden onder de bescherming en het gezag van een plaatselijke bisschop. Het begijnhof is vrij toegankelijk, maar de meeste gebouwen zijn gesloten voor publiek.

3. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: De gotische Sint-Catharinakerk staat op de plaats van een eerdere kapel, ze werd in 13de en 14de eeuw van ijzerzandsteen gebouwd. De Sint-Catharinakerk heeft een kleine vieringtoren en is een typische begijnhofkerk uit die tijd, ze werd destijds met weinig middelen gebouwd. In de kerk zijn religieuze kunstwerken uit de 17de eeuw te zien. Het altaar is gedecoreerd met het schilderij 'De Aanbidding van de Herders'. De gebeeldhouwde preekstoel dateert uit 1671.

4. 

   Het Vlaams Begijnhof van Diest werd gesticht in 1253. Evenals de kerk werd het Begijnhof van Diest gewijd aan de Heilige Catharina. Er staan nog circa 90 huizen in het begijnhof, ze dateren voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw. Het Vlaams Begijnhof van Diest werd aan het einde van de 18de eeuw tijdens de Franse Tijd (1794 -1814) ontbonden, de begijnen moesten vertrekken, ze keerden pas na de Franse Tijd en de val van Napoleon in 1815 terug. In 1675 woonden er nog ongeveer 400 begijnen in het Begijnhof van Diest.

5. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Een van de historische huizen van rode baksteen. Het begijnhof ligt net iets buiten het historische centrum van Diest. Het Begijnhof van Diest is een van de grootste begijnhoven ter wereld. De straten van het begijnhof zijn geplaveid met kasseien, natuurstenen van onregelmatig formaat. Kasseistenen, ook bekend als kinderkopjes, worden al eeuwenlang gebruikt om straten te plaveien. Vergeleken met de andere Vlaamse begijnhoven zijn de straten van het Begijnhof van Diest recht en breed.

6. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Een voordeur, erboven een barokke nis met een heiligenbeeld. Veel huizen in het Begijnhof van Diest hebben boven de voordeur een nis met een heiligenbeeld. De huizen werden gebouwd in de 17de en 18de eeuw. De begijnen die hier woonden, voorzagen in hun levensonderhoud door werkzaamheden als kleding maken, kantklossen, weven en spinnen. Ook wijdden ze zich aan de zorg voor armen en zieken.

7. 

   Een beeld van de begijnen Johanna Uitdewilligen en Bernardina Janssen, in 1926 verlieten zij als laatste begijnen het Vlaams Begijnhof van Diest. Begijnhoven ontstonden in de middeleeuwen, tijdens oorlogen en kruistochten sneuvelden veel mannen, waardoor er een vrouwenoverschot ontstond, rijke vrouwen hadden een bruidsschat om toe te treden tot een kloosterorde. Arme vrouwen gingen in een begijnhof wonen, een toevluchtsoord onder bescherming van de kerk en de plaatselijke bisschop.

8. 

   Vlaams Begijnhof van Diest: Nicolaas van Essche (1507-1578) was de pastoor van het begijnhof, in 1540 liet hij de begijnenhuizen afbreken en de straten opnieuw aanleggen volgens een strak rechtlijnig stratenpatroon met brede straten, daarna werden de huidige rode bakstenen huizen rond de gotische Sint-Catharinakerk gebouwd. Het Convent van de Heilige Geest uit 1618 is nu een authentieke taveerne. Net als het Vlaamse Begijnhof van Diest hebben de meeste Vlaamse Begijnhoven hun middeleeuwse indeling en architectuur behouden.

9. 

   Een toegangspoortje in het Begijnhof van Diest, een goed bewaard gebleven stadsbegijnhof. In vergelijking met andere begijnhoven, zijn de straten in het Begijnhof van Diest recht en breed. Begin 20ste eeuw woonden er al geen begijnen meer in het begijnhof. Het is nu een historische stadswijk van Diest. Het Engelenconvent is een museum en toont het leven in het begijnhof. De begijnenhuizen worden nu bewoond door senioren of beeldend kunstenaars. Het Begijnhof van Diest heeft, evenals de meeste Vlaamse Begijnhoven, haar historische karakter behouden.

10. 

    Evenals de meeste Vlaamse begijnhoven, wordt ook het Vlaams Begijnhof van Diest omsloten door een stenen muur met toegangspoorten. Het Begijnhof van Diest is een van de grootste begijnhoven van de Lage Landen. Het begijnhof is een van de dertien Vlaamse begijnhoven, die de status Werelderfgoed van UNESCO kregen, de dertien begijnhoven werden ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Flemish Béguinages. Diest ligt in het noordoosten van België, ongeveer 60 km van Brussel.