Werelderfgoedfoto's

Vlaamse begijnhoven: Begijnhoven ontstonden begin 13de eeuw in Nederland en Vlaanderen, dat in die tijd een deel van Nederland was. Het ontstaan van begijnhoven is verklaarbaar: door oorlogen ontstond een vrouwenoverschot, veel vrouwen traden toe tot een klooster, zodat kloosters overvol raakten. Arme vrouwen hadden geen bruidsschat om tot een klooster toe te treden en werden begijnen. Begijnen waren vrouwen die hun leven aan God wijdden zonder zich terug te trekken uit de wereld, ze legden een belofte van armoede en kuisheid af, maar geen kloostergelofte. Begijnen voorzagen in hun levensonderhoud door werkzaamheden als wassen, weven en spinnen. Begijnen leefden in een gesloten gemeenschap op een begijnhof: enkele huizen rond een kerk of kapel, meestal omsloten door een muur met toegangspoort. Het Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren werd gesticht in 1257 en ligt binnen de stadswal achter de Moerenpoort. Een deel van de stadswal diende als omheining van het Begijnhof Sint-Catharina. Bij de brand in 1677 werd het begijnhof gespaard, mede doordat de houten huizen rond 1650 waren vervangen door stenen huizen. Het Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren is een van de oudste begijnhoven. De Sint-Catharinakerk uit 1294 is het middelpunt van het stratenbegijnhof Sint-Catharina. Achter de middeleeuwse stadswal langs de Jeker liggen de Sint-Ursulakapel en de Lakenmakerstoren. Het Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren is een van de dertien Vlaamse Begijnhoven met de status Werelderfgoed. De Vlaamse Begijnhoven staan sinds 1998 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als: Flemish Béguinages. Enkele Vlaamse Begijnhoven in België met de status Werelderfgoed van UNESCO: Begijnhof Diest en Begijnhof Sint Truiden. Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren maakt deel uit van het Werelderfgoed van UNESCO: Belforten in België en Frankrijk.

www.werelderfgoedfotos.nl   © Copyright   World Heritage Photos

➔

➔

1. 

   Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren ligt achter Moerenpoort, een stadspoort van Tongeren. In 1257-1264 werd de poort gebouwd op de resten van een Romeinse stadsmuur uit de 2de eeuw. Door oorlogshandelingen werd de poort in 1347 verwoest, ze werd in 1379 herbouwd. In 1673 werd het voorgebouw door Franse troepen verwoest, maar dankzij onderhandelingen tussen de Franse bevelhebber en inwoners van het begijnhof werd de Moerenpoort zelf gespaard.

2. 

   Vlaamse begijnhoven: De Lakenmakerstoren in het Begijnhof in Tongeren. Het begijnhof werd gesticht in 1257 en ligt binnen de stadsmuren achter de Moerenpoort. Begijnhoven ontstonden aan het begin van de 13de eeuw, enkele huizen rond een kerk of kapel, vaak omsloten door een muur met toegangspoort, in het Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren was dat de Moerenpoort of Moerentoren, de enig overgebleven stadspoort van Tongeren.

3. 

   Vlaams Begijnhof van Tongeren: Aan de nog bestaande middeleeuwse stadsmuur langs de rivier de Jeker staat de 13de eeuwse Lakenmakerstoren. In die tijd was ieder gilde van de Tongeren de beschermer van een van de stadstorens, de wevers van de wollen lakenstof waren dat van deze toren, vandaar de naam Lakenmakerstoren, de toren behoorde tot de stadsmuur van Tongeren, een deel van de stadsmuur diende eveneens als de omheining van het begijnhof.

4. 

   Vlaamse begijnhoven: De St. Ursulakapel in het Vlaams Begijnhof van Tongeren is gewijd aan St. Ursula. De kapel werd in de 13de eeuw naast het hospitaal gebouwd. Aan het begin van de 18de eeuw werd de kapel vervangen. Begijnhoven werden bewoond door begijnen, vrouwen die hun leven aan God wijdden zonder zich uit de wereld terug te trekken, ze leidden een religieus leven en legden een belofte van kuisheid af, maar geen kloostergelofte.

5. 

   Vlaamse begijnhoven: In het Vlaams Begijnhof van Tongeren staat de St. Ursulakapel. De kapel ligt binnen de nog bestaande middeleeuwse stadswal langs de Jeker. De huidige kapel heeft een eerdere kapel op deze plek vervangen. De 18e eeuwse St. Ursulakapel heeft een karakteristieke Nederlandse topgevel, een bouwstijl uit de tijd dat Vlaanderen bij Nederland hoorde. Nu wordt de kapel gebruikt voor o.a. exposities.

6. 

   Vlaams Begijnhof van Tongeren: De St-Catharinakerk werd gebouwd in 1294, de kerk staat ook bekend als de Begijnhofkerk of Franciscanenkerk. Het is een van de oudste kerken in Tongeren en het middelpunt van het Sint-Catharinabegijnhof. Het begijnhof in Tongeren is een zogeheten stratenbegijnhof, het werd in 1257 gesticht. Het begijnhof overleefde de grote brand van 1677, doordat de houten huizen rond 1650 waren vervangen door huizen van baksteen.

7. 

   Het interieur van de St-Catharinakerk in Tongeren is verfraaid met schilderijen en houtsnijwerk. Het standbeeld 'De Lijdende Christus' was een geschenk van een van de begijnen. De kerk staat in het midden van het Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren. De kerk werd gewijd aan de heilige Catharina, de patroonheilige van het begijnhof. Het Begijnhof in Tongeren is een van de dertien Vlaamse begijnhoven, die in 1998 werden ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

8. 

   Vlaamse Begijnhoven: Aan het pleintje Onder de Linde staan de oudste huizen van het Vlaams Begijnhof Sint-Catharina in Tongeren. Het Begijnhofmuseum Beghina staat aan dit plein. Het Begijnhofmuseum is gevestigd in een authentiek begijnenhuis uit 1660. Begijnhoven stonden onder de bescherming van de plaatselijke bisschoppen. Het Vlaams Begijnhof van Tongeren is een van de dertien Vlaamse begijnhoven, die in 1998 een Werelderfgoed van UNESCO werd.

9. 

   Vlaans Begijnhof van Tongeren: Een bruggetje over de Jeker, erachter ligt de St. Ursulakapel. Het ontstaan van begijnhoven is verklaarbaar, doordat mannen sneuvelden tijdens de vele oorlogen en vrouwen zonder bescherming achterbleven, rijke vrouwen hadden hun bruidsschat om tot een klooster toe te treden. Arme vrouwen vormden samen een gemeenschap om te overleven, ze vestigden zich rond een kerk en stichtten er o.a. een hospitaal en wasserij om in te werkten.

10. 

    De toren van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Tongeren deed dienst als het belfort van de stad. De basiliek werd een paar keer verwoest door brand en stormen, wegens geldgebrek kreeg de toren bij de herbouw geen spits. De basiliek herbergt enkele kunstschatten vanaf de 6de tot de 19de eeuw, waaronder een bijzonder walnoten beeld uit ongeveer 1479. Het belfort maakt deel uit van het Werelderfgoed van UNESCO: Belforten van België en Frankrijk.